Sosyal ağlar artık hayatımızın her yerine yayıldı. 7-8 yaşındaki çocukların dahi ellerinden akıllı telefonlar, dillerinden "feys, twitter, Whatsapp" eksik olmuyor. Hele bir de şimdilerde okullarda tablet bilgisayar dağıtılmaya başlanması ile birlikte, çoluk çocuk külliyyen teknomanyak oldu. Resmen teknomanyaklar kolonileri şeklinde geziyoruz... Gençler acaip bi' tikileşme hareketi içinde. En yakınımdaki insanlardan biliyorum; herkes özel hayatının en çetrefilli sayfalarını takipçilerine okutmaya pek meraklı.
Fatih projesinin olumsuz yanları
Aslında yazıyı yazma amacım sosyal ağlar ve çocukların asosyal hallerine değinmekti fakat bu konu geldi aklıma ve değinmeden edemeyeceğim... Belki büyüklerimiz, Fatih Projesi'ni iyi niyetle yapıyorlar ama sırf bu yüzden artık çocuklar dersle olan azıcık bağlarını da koparacak. Ellerde tablet, tahtalar akıllı, öğrenciler aptallaşmaya meyilli. Ondan sonra "benim çocuğum neden böyle oldu?" diyen ebeveynler...
Ama fil dişi kulelerden bunları bilmek zor. Bir şekilde bu sesi duyurmak lazım Fatih Projesi'nin mimarlarına. Doğru; bu değişim en çok çocuklara yaradı. Ama müspet değil, menfi yönde... Zaten yeni neslin dersle uzaktan yakından alakası yok. Bunun istisnaları tabii ki var fakat soruyorum size:"Bu yazıyı okuyan kaç kişinin ilkokul ve ortaokul yıllarında karnesinde zayıfı vardı? Utanmıyor muyduk 4 bile aldığımızda evdekilere göstermeye?"
Şimdi de bu aralar ilkokul, ortaokul çağında kardeşi olanlara sesleniyorum:"Kaçınızın kardeşinin karnesinde zayıf yok?"
Teknoloji işimize ne kadar yaradı siz söyleyin...
Muasır medeniyet salyaları akıta akıta koştuğumuz batılılaşma yolunda belki çok teknolojik insanlar olduk. Doğru; haberleşmek istediğimiz kim olursa olsun yalnızca birkaç saniye uzağımızda, artık çocukların bilmediği hiçbir şey de yok zaten... Ama bu teknoloji bizim işimize yaradı mı gerçekten? Ağzımızdan akan batılılaşma salyalarını silmek için dahi olsa kolumuzu kaldırmıyoruz. Çok afedersiniz ama, götümüzü kaldırmaya üşenen insanlar haline geldik.
Twitter, Facebook illeti
Geçen gün kardeşlerimin Twitter hesaplarına denk geldim. Bir de ne göreyim, ikisi de lisenin başında okuyan iki çocuk. Ders hariç ne varsa akılları fikirleri orada... Hayır bizim "okuyor" sandıklarımız Twitter'larda sosyalleşiyormuş da haberimiz yokmuş. Ondan sonra geliyorlar işte eve 5-10 tane zayıfla. Hayır merak ediyorum; hangi konuda takıldın da 5-10 tane zayıfla eve geldin a benim safım. İnsanın hiç mi alakası olmaz dersle, defterle, kitapla.
Ahan da bu sitedeki yazarlardan biri... Adam sessiz sakin, kendi halinde, derslerinde falan gayet başarılıydı lisede. Çocukluktan beri arkadaşımdır... Onun kardeşinin durumu da vahim ötesi. "İlgilenmek, oturup konuşmak lazım" diyen olacak belki. Yok ama arkadaş konuşunca her şey güzel zaten. Hiçbir problem yok... Ama işte şu el altındaki telefon, internet, o zıkkım olasıca Facebook, Twitter belaları girince işin içine, olayın rengi tamamen değişiyor.
E hani yararlıydı bu sosyal ağlar?
Şimdi sorarım size... Hani bu sosyal ağlar yararlıydı? Ulan madem bu kadar matah bi' şey, niye millet Facebook yüzünden cinayet dahi işliyor? Sınıf arkadaşları bile bilmem ne davasına birbirlerini bıçakladı geçen yıl; hatırlayanlarınız olacaktır belki... Bu mu şimdi sosyal ağların yararı? İnsanlar birbirlerinin düğün derneklerinden bile Facebook sayesinde haberdar oluyor. "Hayırlı olsun yeni araba almışsın", "Abi sizin çocuk sünnet olmuş, Facebook'tan gördüm" lafları bana mı anormal geliyor bir tek? Ev oturmaları, akşam çayları da yalan oldu zaten... Önceden insanlar hasret gidermek için göremedikleri yakınlarını ziyaret ederdi. Ama şimdi teknoloji gelişti(!) Ne gerek var gidip oturmaya... Aç abi Skype'ı, doya doya gör, görüş. Aç Whatsapp'ı, yaz yazabildiğin kadar...
Ve böylece arkadaşlıklar da sanal oldu... Küçükken sahip olduğumuz arkadaşlıklar bile daha değerli belki. Sözde büyüdük, her şey daha bi' ciddi ya hayatımızda; arkadaşlıklarımızın da öyle olması lazım. Ama artık Twitter takipçilerimiz, Facebook'tan like aldıklarımız var hayatımızda. Allah affetsin; ölmüşüz gömenimiz yok.
Bu yazıya 1 yorum yapıldı.
Şimdi nerede oturup sohbet etmeye kalksak her birimizin elinde cep telefonu, İnternet'te sörf yapıyoruz.
Hadi bırakın şu telefonları da sohbet edelim desek, bu seferde sohbetin konusu ya facebook ya da internette oynanılan oyun Ogame oluyor.
Yeni başladığım oyun Ogame'yi bıraktım bu yüzden.
Beni benden alıp götürdü resmen.
İnternetin çocuklar üzerindeki etkisi diyoruz , fakat büyükler üzerinde bıraktığı kötü etkilerden de bahsetmek, bilinçlendirmek gerekli.
Hey Sen! Hadi yorum yap...
Cevap yazdığın kullanıcı: Fatih Emre