an gelir mutlu olursun,

bi' sebep yoktu belki,

yine de mutlusundur.

işte benimkisi de öyle...

yok bi' sebep belki;

elle tutulur, gözle görülür.

gerçi sen yok musun?

varsın. varsın tabi...

elle tutamıyorum,

göremiyorum gözlerimle,

ama varsın elbet.

hissediyorum...

hep yanımdasın,

şurada; yanıbaşımda...

sen bilmesen de, görmesen de.

ihtimal; hissetmesen de,

biliyorum ki; buradasın.

ne elle tutup görebilme,

ne de bi' başka ihtimal...

hiç biri değil beni mutlu kılan,

hayalin bile yetiyorken mutlu olmam için

ne seni görebilme ihtimalim,

ne de bir bakasıydı beni mutlu eden...

varlığındı.

evet varlığındı huzur kaynağım.

bir yerlerde olduğunu bilmek!

benimle veya değil,

sadece olduğunu bilmek...

buydu yegâne mutluluk sebebim

sadece bu...