Bir şehir kadar uzağız artık ..

Ya da şehir bize uzak düşüyor..

Her gün geçerken şehrimin yarı sönük

Sokak lambaları altından ..

Gelmiyor içimden uzun cümeler kurup konuşmak..

Eski filmlerde kaldı ..

yani uzak düştük birbirmize..

Bir şehir kadar uzağız artık ..

Yada ayrı ayrı şehirlerde aşka düştü

bedenlerimiz..

Gözlerine benzettiğim o sessiz deniz

kıyısındayım..

"Ben " der susarımm"Sen" der ağlarımm..

Bir şehir kadar uzağız artık birbirimize..

Ömrümün treni geçerken , kaldırımlar ıslandı..

Saatler zamanı unutmuş,türküler sevdaya yanmamakta..

Senden sonraydı bedenimden neşemin ayrılması..

acılar bir tarafa da .. anılar hala sızlatıyor içimi

Yani uzak düştük işte birbirimize..

Bir sessizlik çöktü uyuyuşunla şehrime ..

Sustu koca şehir..

tek tek ıslatıyor şimdi sokakları;

benim gözyaşım yanaklarımda donarken..

işte.. uzak düştük birbirimize..

Gözlerimiz uzakta olsa da ..

göze alamadıklarımız daha çok yakıyor içimi..

şimdi kim bağışlayacak gözlerimi..

Şehir gibi, ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim..

Gidişinden sonraydı ruhumun bedenimi terk edişi..

yanii.. uzak düştük birbirimize işte..

Kilometrelerce uzaklaşmak istiyorum şehrimden..

Gidişinle ertelemişsin sanki bütün ;

Trenleri.. Otobüsleri...

Şairin dediği gibi

"Gitsem neye yarar ki.. Bir kenti

Bir şehri, tam kalbinden, beyninden vurmadıktan sonra"

uzak düştük birbirimize..

yani.. öyle de .. böyle de..

Güneş doğarken, son kez çantadan bozma

bavulumu yokluyorum..

son bir kazak alarak yanıma

tamamlayacağım çantamın irisini..

arkamdan uğurlayacak olmayacak ki..

hatta insanların umrunda bile olmadan

önce küçülecek, sonra bir nokta olup

ufaktan kaybolacağım..

Yanlış bir trene alıp biletimi kendimi avutacağım ..

vagonun içinde ters yönlere koşarak..

sanki sana çıkarcasına tüm kapılar..

Yani uzak kalmadık da .. Yasak kaldık birbirimize..

Bir şehirdir ki arkamdan gelecek..

ben yine aynı sokaklarda koşacağım..

aynı mahallede o soğuk ve hafif nemli taşın

üzerinde oturuyor olacağım.

Ben ömrümü nasıl tükettiysem bu şehirde..

Sen de bu şehre geri geleceksin.. başka bir şey umma..

bineceğin ne bir gemi ne de çıkacağın bir yol olacak..

sen ! ömrünü nasıl tükettiysen bu köşecikte;

orda öleceksin demektir..

Biz uzak değil.. yasak düşmüşüz birbirimize..

En çok ağzım bozuluyor işte..

Şehrin suçu neki.. yasaksak birbirimize..

Peki ya yasaksak, şiir niye..?

Burçin Menekşe...