Hayat işte.. Bazen, çığlık atarcasına susarsın, içinde fırtınalar kopar. Bazen kahkaha atarcasına gülersin, hiç sebepsiz... Önemli olanda hiç sebepsiz gülebilmektir hayata... Bazen, kırılırsın, üzülürsün, küsersin sevdiklerine, ama hiçbir şey vazgeçiremez seni hayattan.Hayat bizim, kalp bizim, yaşamak bizim. Bazen öyle bir an gelir ki kitlenirsin, hiçbir şey yapmak istemez, hiçbir şeyi dinlemez ve kimseyi istemezsin yanında.. İşte o zamanlar kendinle baş başa olduğun zamandır.

Başla kendinle sohbete...

Dur ve dinle, içindeki çığlıkları ortaya çıkar, kırılmışlıkları at bir kenara ve bir kere de kendini sevmeyi dene... Kendini severek daha da güzel bak hayata... İşte o zaman üzülmezsin, çünkü kendini seversin... Kendini seversen hayatı da seversin... Haydi başla kendinle sohbete....

YEŞİM ÇÖKELEZ