Nefes alıyoruz her an, milyonlarca oksijen molekülünü yakıyoruz. Evet, bizde doğanın bir parçasıyız ama biz olmasak daha temiz ve masum olmaz mıydı dünya? Düşünün biraz, ne kadar bencil olduğumuzu düşünün.

İnsan dedik kendi türümüze. Düşündüğümüzü düşünüyor, üstün olduğumuzu sanıyor, Allah'ın bu evreni bizim için yarattığına inanıyoruz.

Yanılıyoruz. Allah bu evreni; insanlar için değil, gerçekten de insan olanlar için yarattı. Bir an duraksayın. Ve insan mı, yoksa gerçekten de insan mı olduğunuzu düşünün.

Kusura bakmayın ufacık olan kelime ağacım yetersiz kalıyor bu saçma düzeni anlatmaya, bu düzeni kınamaya. Bir kampanya vardı, sokak hayvanları için herkes evinin önüne bir tas su bıraksın, diye. Hatırlıyor musunuz bilmem? Ben çok kınamıştım o kampanyayı. ''Neden!'' diye soracaksınız hemen değil mi? Tamam, ben bir tas su bırakırım kapımın önüne peki ya evi olmayanlar? Aç olan insanlar? Onlar bir tas suya muhtaç değiller mi? İşte bu kadar benciliz.

Biz rahat yaşıyoruz diye, herkes rahat sanıyoruz. Ama bilmiyoruz ki hayvanları da bir tas suya muhtaç eden biziz. Dünya nimetlerinden bol bol faydalanıyoruz. Yetmezmiş gibi diğer insanların, köpeklerin, kedilerin v.s. diğer canlılarında hakkını

çalıyoruz. Biz hayvanın en önde gideniyiz!

Biz bencil bir türüz. Sadece tüketmeyi biliriz!