Yazmak ayrılık demek aslında...

Durun durun!

Yardan, yaradandan değil... duygulardan.

Kalemi tutturan,

Kağıt üzerinde dans ettiren duygular..

Her bir seferinde,

Önce yürek,

Sonra zihinde belki biraz elenerek,

Kalemin ucunda son bulan bir şimşek.

Kağıda geçtiği an başlayan duygu değişimi,

Sonra bir sükunet,

Böylece dinen bir fırtına.

Önce boşluk hissi 

Ardından huzur...

Bir sonraki ayrılık vakti kapıyı çalıncaya,

Kağıt kalemi ele alıncaya dek..