Ah dünya!

Söz vermiştik beraber yaşlanmaya,

Sözümüzü tutmuştuk ve...

O şimdi 70'inde hala güzel bir kadın,

Ben; huysuz, aksi ve çirkin bir ihtiyar,

Atladığımız bir nokta vardı sanırım,

Ya da eskimiş veya eksik verilmiş bir söz...

Nedense ben dahil herşey değişmiş durumda,

O ise sallanan sandalyesinde, hala 30'unda.

Başka bir dünya'ya bakıyor

Hep ne gördüğünü merak etmişimdir.

Oysa ki;

Bazen bilmek, herkesin görebildiğini görmek değilmiş,

Keşke onu sallanan sandalyesinde hayal ettiğim gecelerde değil de...

Karşımda duran, benimle konuşan o olsa diyorum uzun süredir,

40 yıl oldu, bu cümleyi tekrarlıyordum farkında olmadan

Ancak,

Yalnızlık, 40 yıl sonra atılan çivili bir ok gibi kalbime saplanınca farkedebildim,

Affet sevgili!

Beyzade