Manasız bir yaşam öyküsü benimki, sensiz

Uzun bir ayrılık bu yaşadığım ve kimsesiz,

Suçlu olan bizler değiliz,

Lüzumsuz bir acı bu çektiğimiz,

Uzun bir hasretlikle yaşıyorum ne dili var, ne de sessiz

Perdeleri havalandıran rüzgar bile halsiz,

Uçsuz bucaksız gökyüzüne daldım sorgusuz, sualsiz

Dertlerin maskarası olmuş kalbim de nefessiz,

İstenmeden söylenen sözler var, geri dönmüyor çaresiz,

Ne oldum değil, ne olacağım demeliymişiz,

Gerektiğinde savaşıp, bazen pes etmeyi bilecekmişiz,

İnadın söndürdüğü mumları, umutlar ile tekrar yakacakmışız,

Meğer farkında olmadan ölümüne sevmişiz

Ama, değer bilmemişiz!

Beyzade