Bu şehirde mümkün mü birşeyleri unutmak?

Asil sessizliğim

Çoook alıştım ona,

Ben onsuz bir dakika geçiremiyorum

yalnız gecelerimde kıyıma oturuyor

ve kısaca onu,

Yani sessizliğimi yorumlayışımı izliyor.

Üzülüyor,biliyorum

duymasını istemediklerim var aslında,

Bir yunusun,

okyanusa sevdası gibi,vazgeçmiyor işte benden.

Kıyıya vuran dalgalar ıslatıyor duygusal bakışlarımı,

Hayır!hayır!

Ağladığımı düşünme,

''Gözüme dalga kaçtı!'' demekte geçmiyor değil,içimden.

Biliyorum,

Ben nedense hep böyle anlarda saçmalama gereği duyuyorum,

Kendime dur! diyemeyişimdendi biraz...

Ama...

Çok zaman oldu adam akıllı konuşmayalı,

Mazur gör beni sessizliğim,

Affet beni affet!

Çünkü ben,

Sessizliğime susuyorum şimdi.

Beyzade