Ey sevgili; ismini bir türlü söyleyemediğim, sayfalara dökemediğim, Haykırdığım ama bir tek kendi sesimi işittiğim, özleminle yanıp kavrulduğum, sensizlik bir ateş topu gibi bedenimi sarıyor.

Mevsimler gelip geçiyor yapraklar yeniden yeşeriyor, kuşların cıvıltısı insanları bir başka diyara götürüyor.

Çocuklar bir adımla hayatın acımasızlığını yaşıyor, bir adımla aşkla tanışıyor, bir adımla büyüyor.

Büyüdükçe; acılar, hüzünler, mutsuzluklar bir adımla çoğalıyor ve gidişler bir adımla biter

Her dar ağacına yaklaştığında bende değişmeyen bir tek şey var; sen

Sen değişemedin. Aşkınla, özleminle, sevdanla bir tek sen tazesin yüreğimde

Ve sevgili gelişler bile bir adımla başlar...