Bayramlar bilirim..

Acer bayramlıklarla koyun koyuna çocuklar; sabah edilmezcesine uykuya kıvranan geceler.

Bayramlar bilirim..

Seheri tandırın aleviyle ısıtan; ak yemenili anaların ellerinde çarşaf çarşaf açılan hamurlar.

Bayramlar bilirim..

Kerpiçten bir köy evinde uyanmanın tarifsiz lezzetine mazhar uykular.

Bayramlar bilirim..

Hazırlanan kalabalık sofralarda sıkışa sıkışa oturulan ama tadı bir tek bayrama özgü olan ve apayrı bir doymuşlukla kalkılan sofralar.

Bayramlar bilirim..

Ardı arkası kesilmeyen kapı zillerinin ardında beliren eş dost ziyaretleri.

Bayramlar bilirim..

Misafire ikram edilen her şekerin ardından "Acaba bana da ikram edilecek mi ki?" diye tam da misafirin dizinin dibine oturan bayram sekerinden de tatlı minik torunlar.

Bayramlar bilirim..

Kapı önünde adım atılamayacak bir dağınıklıkta bir çifti bir yerde, diğer çifti bir yerde kendi içinde bayramın ahenginde gezinen kunduralar.

Bayramlar bilirim..

Her el öpüşün ardından avuçlara sıkıştırılmayı bekleyen bayram harçlıkları.

Bayramlar bilirim..

Gurbetin yurdunda tesellisi bir bayramlasma telefonu olan insanlar.

Ve bayramlar bilirim..

Kaybettiğinin mezarının başında geçen.

Bayramlar bilirim..

En gelmeyecek olanı bekleyen.

Bayramlar bilirim..

Yetimligin, yitikligin yüküne gebe, sancısı hiç dinmeyen hayatlar. Yaşı kaç olursa olsun hep yetim kaldığı yaşta olanlar.

Bayramlar bilirim..

Mihnet evlerinde gözleri pencereden dışarıya uzanan evladını, torununu bekleyen; bayramı yalnızlığının huzursuzluğu içinde geçiren ihtiyarlar.

Bayramlar bilirim..

Soğuk mapus duvarlarında, demir parmaklıklarda yalnız günün aydınlığını bayram misafiri eyleyen mahkumlar.

...

Bayramlar bilirim..

...

Vee bayramlar bilirim..

Özledigim bayramları ancak yad etmekle geçirilen bayramlar...