Bir hüzünlü türkünün sözlerinde,

Gözlerimi uzaklara diktiğim yerde,

Yaşam ile ölüm çizgisinde,

Aklımdan hiç çıkmayacak biri var gönlümde.

Ne zaman geçsin diyerek acım,

Elimi uzatıversem denize,

Bir yığın yosunla örtülür başım,

Ve tüm anılarım dökülüverir önüme.

Her şeyi denedim, olmadı,

Seni unutmanın yolunu bulamadım,

Buruşturup atayım dedim geçmişe bu kahpe yazıyı,

Kıyamadım.

Seneler her şeyi değiştirdi,

Saçımdaki tüm karaları aka çevirdi,

Ve af çıktı damarlara, çıktılar gün yüzüne,

Demir parmaklıklar gibi açıldı deri.

Eskiden yol yoktu gözümde ki yaşlara,

Yayandılar,

Yüzümde onlarca çizgiden yol yapıldı onlara,

Aktılar.

Ve her şey değişti,

Yüzümdeki sakallar,

Kaşım, gözüm, ağzımın dişi,

Fakat gönlümden silinmiyor acılar.

Dalıp giderim uzaklara, öylesine,

Ve sen gelirsin aklıma,

Evlendi mi, boşandın mı, öldün mü, of be,

Bin ömrüm olsa verirdim bir kere gülsen bana.

Aşk nasıl bir şey, anlayamadım,

Bak seneler geçti görmedim yüzünü,

Sen gittikten beri hiç yoluna bakmadım,

Dönmeyeceksin bilirim, bilmeyeceksin hüznümü.

Sana dair tüm şiirlerimi bilmeyeceksin,

Bir gün duysan da, bana değildir diyeceksin,

Ben ebediyete taşıyacağım sevdamızı,

Sen seni sevenden habersiz, yalnızlık yokuşlarında öleceksin.

Hiç dokunmadan sevdim seni,

Görmeden özledim,

Ve hiç kavuşamayacağım birine yazdım şiiri,

Dağlar yıkıldı üstüne sana gelen tünelin.

Yağmur üzerime yağıyor sanki

Yıldızlar kayıp beynime düşüyorlar,

Bana inat yeşeriyor bitki,

Ve tüm hayvanlar bana inat gülüşüyorlar.

Ve ben, yine yağmurlu bir akşamda,

Öylesine sarılmışken,

Kaleme ve kâğıda,

İşte şu kıta dökülüyor mürekkebimden.

Bir hüzünlü türkünün sözlerinde,

Gözlerimi uzaklara diktiğim yerde,

Yaşam ile ölüm çizgisinde,

Aklımdan hiç çıkmayacak biri var gönlümde

Serkan ÇILDIROĞLU