Şimdi dağlar sisten ve aşkın tende görülmez

Gönlüm senle kördüğüm ve gelmezsen çözülmez

Herkes içinde bir tek ben ve bir başımayken herkesken

Yalnız ruhum aydinlik bedenime sıcaklığın işlerken

Yangın dolu bir kalbin ev sahibi dar göğsüm

İsmin dolu bir aklın kaçırmışım kendisini

Her seste yek bir seda kulaklarimda tek yankı

Bir çift göz var gözümde ruha katar zerresini

Uzun yoldur bedenim, sakin ıssız ve yâr gibi

Sarmaz beni elalem mahşer yerini neyleyim

Girmez kalbe herkesler kalb mahrem-i yârendir

Heryerde olan fuzulî, kalbimde hic değildir

Birden tutulur nutkum, tutkuludur hep gönlüm

Çoktan battı simdi güneş, gecede gizli anılar

Yoksa eğer kimseler huzura yakındır ömrüm

Sonra birden susarım ben, başlar raksa yıldızlar..

17 Ocak 2014