Yıllar, vücudumu kemiren akbabalar gibi. Hayatımın kalan saatlerinde huzurlu yaşamayı dilerdim..

Sensiz..

Yarım kalan bir bina insaati gibiyim..

Terk edilmiş, sessiz..

Yüreğimin merdivenlerinde evsizler uyudu..

Gönlümün penceresinde hep dışarıya bakan bir çocuk..

Hatrı sayılır bir boşluk..

Kederli bulutlar başımın üstünde..

Gecesi bir askerin nöbet kulesi kadar soğuk..

Evine hasret, ana kucağını özleyen bir er kadar umutlu..

Gündüzü bir balıkçı teknesi kadar dalgalı..

Rastgele! Haykırışı kadar beklenmeye değer..

Bu sokağın adı değişti senden sonra..

Yalnızlık sokağı..

Adı kadar hüzünlü, batan gemiler kadar alabora..

Sensiz..

Yüreğim bir madende göçük gibi..

Karanlık, yüzüm kömür karası..

Yolsuz, bitkin, gözü yaşlı..

Adı değişti bu mahallenin senden sonra..

Yalnızlar mahallesi..

Kış kadar soğuk, sonbahar kadar yağmurlu..

Sensiz..

Verilen nefesin gidişatı kötü..

Kötü yola düşmüş bir kadın kadar çıplak..

Bundan kurtulabilmek kadar umutlu..

Sokak köpeği kadar yurtsuz, yorgun ve sana aç..

Adı değişti bu şehrin senden sonra..

Yalnızlar şehri..

Bir oda kadar dört duvar..

Kayalıklar kadar yosun bağlamış..

Adımlarım, sana yaklaşmaya çalışan bir utangaç aşık..

Ellerim, elini tutmaya mahrum kaldığından çatlamış..

Ruhumda güvercin kanatları..

Sensiz..

Kalbim kayalıklar kadar dilsiz..

Gözlerimin feri yok..

Bedenim, sensiz insanlar yığını..

Kaç kişi özler seni ya da kaç kişi bekler bilmem ama..

Iyi değilim..

Sensiz..

Hiç iyi değilim..