Hayal-i Hüsran

Hayaller,

Nerden çıktığı belli olmayan ancak öylece düşüncelere hapseden bir kara delik..

Aslında tüm insanlar hayal kurar ama hayallerle de olmazki.Bilirsin her hayale adım atamazsın veya gerçekleştiremezsin. Gerçek olanlar da olur elbet peki ya diğerleri? İçinde bir ukte kalmaz mı gerçek olmazsa yoksa gerçek olmayan hayallerini terk edip başka hayallere yelken mi açarsın?

Hayaller sevdiklerini düşman eder bazen, düşlerin için insanları kırabilirsin ya da onlar da incitebilir seni. Düşünür insanoğlu hayatının her anında kendini, çevresini, sevdiklerini hatta çok sevdiği bir dizinin sonraki bölümünü veya çocukluğunu v.s sürekli, sürekli düşünür insan. Ve öfke dolar insanoğlu kaybettiklerini kazanamayınca, hayaller gerçek olmayınca.

Ve insan insandan yorulur, beklenildiği gibi çıkmayınca, hayallerdeki gibi mutlu olmayınca, yalanlar ortaya çıkınca, aldatınca, aldatılınca..

Bilirsin bazı şeyler için umut yoktur, olmaz dediğin her şeyi bitirmek gerek. Kendi kendine hiç geri gelmeyecek olanları unut diyebilmek gerek. Mesela sevdiğin biri vardır ve yoktur. Gelmeyecektir. Onun için başka kalpleri ziyan etmektense gitmeyi tercih etmelisin. Morarır onsuz diye gönlünün göz altıları. Kaldıramazsın başka kalpleri kırmayı ya da onları ağlatmayı. Her aldatış bin ağlayıştır belki ama hayalini kurup da yorma kendini..

Bazen olmayacak şeyleri beklemek ölüme gitmek gibi gelebilir. Ancak sabretmemek olmaz değil mi? Kendinden değerli kimin var ki başkası için tüketesin? Ya da kim var ağlayabilecek senin için ki gözyaşların ziyan. Hayallerini beklerken yara alır gönlün. Zaman kapatmaz bazen yaralarını üstelik hayallerinde anılagelen birini ya da bir şeyi yaralarına sararsan kapanmasını bekleyemezsin. Zaman sana doğru yolu gösterir her zaman, ama doğru yol hayallerle bulunmaz. Bilirsin hayaller henüz gerçek olmayanlardır. Kendi gerçekliğinden uzaklaşma..

Umut ve ölüm arasında çok ince bir çizgi vardır ikisi de aynı şarkının farklı mısralarıdır. Her gidişte bir bukle okursun ve yok olursun. Kendi gönlüne dert bırakman sanki diğerleri bitmiş gibi, sıraya koyman acılarını sanki hepsini yenebilmiş gibi.

Bak artık yoksun..

Ömrün dönemeçlerle dolu hızlı girme gönlünün virajlarına, düşersin. İncitirsin kendini. Bağırırsın da kimse duymaz, boğazında bir yumru olur sessizlik. Hayallerin sonu budur hepsi aslında sensizlik. Kim kendi kendinin hayalini kurar? Hayallerinin hepsi sensiz bir dalgakıran, farklı herkesin adı olan. Uzaklaşmak üzeresin kendi hudutlarından. Olmayacak şeyleri hayal etmeye devam ederek ne kadar haberdar olabilirsin varlığından?

Söyle! Bunca yıkımlar mı seni ayakta tutabilecek iman? Silkelen kendi parçalarından, adımlarından, gerekirse hayatından. Ya temizleneceksin gerçek olmayacak hayallerinden ya da son bulacak ömrün kalan düşsel boşluklarında, ziyan olan gençliğinin yollarında. Nereye kadar koşabileceksin hayallerinin ardından?

Kendini hayata bağla. Umut etmek hayalleri yeni yıkımların veya yeni kaybedişlerin habercisidir. Takılı kalmasın gözlerin muhtemel varoluşlara ve asılı kalmasın yüreğin hayallerinin olası yok oluşlarına..

Unutma; insanlar hep yalan söyler ancak herkes güvenebilecek birini arar. Nitekim hayallere inanmak da kendine söylediğin yalan değil midir? Hayal denizinden yüzeye çık ve son kez nefes almayı dene. Ne demek istediğimi o zaman anlayacaksın.

Hayallerini denizin derinliklerinde bırak sanki hep ordalarmış gibi, nefes al hayata hayalsiz yeniden doğmuş gibi..