Bir ip cambazı olarak hâyâl edin benliğinizi

Ve bırakın yerçekiminin kollarına usulca kendinizi.

Bırakın, bırakın...

Hayır, kollarınızı açmayın kuşların kanatları gibi.

Her şeyin ipi Rabbil Alemin'in elindeyken,

O'dur dengenin, denge insanının sahibi.

Vakit garantileme vakti değildir kendini.

Vakit dua vaktidir şimdi.

Atlar atlamaz ipin üzerine,

Refleks olarak açılmalı semaya uzanan eller.

Avuç içi âlâ-yı illiyyindeyken,

Gözler ve ıslanmaya hasret mahcup yüzler,

Yedi kat altına bakmalı yerin dolu dolu.

Ve dua dengenin anahtarıyken,

Uzun bi sopayla kapıları zorlamak

Ne kadar akıl kârı, ne kadar doğru?

Varın siz düşünün...