Bir suç işlemiş gibi boynu bükük mürekkep
Bin suça ortak olmuş gibi, solmuş sayfalar
Ait olmadığı diyarlarda avare kara kalem
Kapı çalan hırsız kadar şaşkın.
Her şeyi ile kendini sunmuş bir kağıt.
Kağıda olan sevdası için ağlayan kalem,
Her damla yaşta ölen sayfa,
Sarmaşığın dolandığı gül kadar çaresiz.
Karmaşadan düzene çıkmak isteyen kelimeler,
Suda sekmeyen bir taş kadar başarılı.
Ölen kağıda öyküsünü telaşla anlatır kalem,
Bir korkağın kahramanlık öyküsü kadar gerçek.
Büyük bir aşktan bahseder sona gelirken,
Tutamaz kendini öldürür aşıkları.
Sayfa daha da tükenir ışığı sönerken,
Kalem boş sanılan bir silah kadar pişmanken
Dilin söylediği ile konuşmaz kalem.
Kalemin lisanı kalptir değişemez,
Kalp karanlıksa zıttını ihya edemez.
Sabaha gözünü açar gece olmadan güneşi öldürür.
a.p
Bu yazıya 3 yorum yapıldı.
Ben bu şiire bi sigara yakarım, emeğine sağlık...
Hey Sen! Hadi yorum yap...
Cevap yazdığın kullanıcı: Fatih Emre