Yine sana yazıyorum Sevgilim..

Sana yazmamak için verdiğim yeminlerimi çiğneyip, seni yaşatıyorum kalemimde..

Sen diye yazdığım mısraları kokluyorum..

Sen bilmezsin sevgilim,

Birinin yokluğunda yazılan yazıların kokusunu.. Gözün kapalı çekersin içine sözleri. Kanayan kalbini daha çok kanatmak istercesine..

Gerçeğin farkındalığıdır bu.. Gelmeyeceğinin farkında olmak..

Sen bilmezsin sevgilim,

Rüzgarın bana getirdiği yokluğunu.. Boğazımı sıkarcasına , fırtınanın yüzüme çarpa çarpa bana hatırlattığı ihanetini..

Ağlama krizlerini,

Günlerce yemediğin, içmediğin halde yine de aklına yemenin içmenin gelmediğini.

Sen bilmezsin sevgilim ,

Sürekli neden'lerle şavaşmayı.. Cevabını bilmediğin soruların altında ezilmeyi..

Yazıp yazıp silinen yazıları, gönderilmemiş mesajları, izi kalmış yarayı..

Sen bilmezsin sevgilim,

İnsanların acıyarak bakmasının ne demek olduğunu..

Sürekli " kendine gel artık o artık gelmeyecek, başkası ile birlikte" sözünün ağırlığını.

Ve sen sevgilimm ,

Her gece resmine baktığımı bilmezsin.. Gözyaşlarımın buruşturduğu resminin hala yatağımın kenarında olduğunu, hem gittiğin için lanetler yağdırıp hem de resmini öptüğümü bilmezsin..

Zaman için hiç durmaz derler ama zaman durur!

Giden için durmasa da kalan için hep durur...