Ne kadar sevdiğimi bilseydin, beni sevmediğine utanırdın. Gel gör ki sen seni sevdiğimi hiç bilmeyeceksin, beni de sevmeyeceksin. Evet içimde bir umut olacak beni sevmene karşı. Ama umut da biliyor bu aşkın imkansızlığını. İnsanlar imkansız aşk kötü diyorlar, sadece acı çekiyorsun diyorlar. Ben seni severken acı çekmek aklıma gelmiyor ki hiç. Çünkü seni sevmek en güzel eylem.

Gülmek, esmer tenine çok yakışıyor lakin senin esmer coğrafyan da bir tek benim iklimime uzak. Mahrumum senden. Sen gecelerimi güzelleştiriyor, sabahlarımı daha da aydınlatıyorsun. Gece senin hayalinle yatıyor, sabah senin hayalinle kalkıyorum. Güneş sabahı, ay da geceyi aydınlatır ya güneşim de sensin ayım da... Gecem de sensin sabahım da... İyi gecelerim de sensin günaydınım da...

Kolay olan insana daha makbul gelir. Bana da öyle, ama gel gör ki aşkta zor da değil imkansız olanı seçti kalbim. Kör olasıca. Kalbimden ağır müebbet yedin efendi geçmiş olsun sana da.

Aklımdan da hiç çıkmıyorsun yer etmişsin oraya. Aman ha yerini yadırgama sakın. Hay aklımdan çıkmayışını seveyim be sevgili.

Onun sevdiği biri ne şanslıdır. Şanslı birisi olsaydım işte... Ne güzel severdi caniçim.

Neyse Allah kimseyi başka birinin sevgisine muhtaç etmesin.