- Bak,  yine batıyor akşam güneşi...

+ Sabah olacak ey cahil!  Gözlerin aşktan bu denli mi yorgun düştü, göremezsin.

- Açma gözlerini ey vefasız!  Güneş sana ne gösterdi ki gecenin bıraktığı...

+ Gecenin bıraktığı bir gökyüzü var. Bir ay, iki yıldız. Senin gözlerini hatırlatır.

- Hatırlama vefasız, içinde senden başka bir şey olmayan gözlerimi.

+ Gözlerinde hep ben mi vardım sanki? Yapma böyle, bakarken inmedin mi derinliğine kalbimin...

- Haklısın indim kalbine, sanki yolunu kaybetmiş bir kuzu gibi. Gece kadar karanlıktın oysa ki. Aşk yoktu sende, hele ben zerre değmemiştim sana.

+ Sahi aşk yok muydu bende, göremedin mi gerçekten? Ben aşktan tutuşurken, geceyi aydınlatandı benim alevim, dokunmadığından sönmedi ateşim.

- Dokunamadım ki sana ey sevdiğim! Ben erimekten kaçan buz parçası, nasıl değseydi tenine ve ruhuna... Soğuk karanlık geceler varken...

Cem Şimşek & Merve Ömür