En kasvetli renkte saklanan,

Matemin, ete bürünmüş gibi,

İçten bir iniltiyle geliyorsun.

Ezgisi ışıkta sönen,

Ağaca tünemiş baykuş gibi,

Notaları koyu tonda çalıyorsun.

Tüm uyuyan bedenleri yutan,

Göz kapağı sökülmüş gibi,

Kalbi yananı uykudan ediyorsun.

Bütün temaşayı tek nefeste yutan,

Geçmişe saplanmış bin kanca gibi,

Her yanı amansızca sarıyorsun.

Ölümle anılan kasvetli asil,

Gün ışığında ölen kalemim gibi,

Ölü ruhumada anılar üflüyorsun.

Hadi gel gece vur artık gözlerime,

Güneşin söndürdüğü ışığımı getirirken,

Korku sal ölü yüreklerle dolu şehrime.

a.p