Her bir köşesine sen sığdırdığım şu yerde gidiyorum işte, cama iyice sokulmuş vaziyette. Biraz sen, biraz olmayışın, biraz da öpmeyişin eşlik ediyor gidişime. Sevmeyişine bakıyorum. 3 günlük yalandan sevdalara inat, annesine aşık bir çocuğunki kadar masum bir aşkla seviyorum. Sen gibi seviliyorum, ben gibi seviyorum.

Her var olduğumda yok oluşuma inat var edişini seviyorum. Her seferinde ‘’olsun be sevenim, beraber unuturuz gidişimi‘’ deyişini belki de... Gerçi sevmenin nedeni olmaz, biz sevmek için bir neden buluruz. Benim nedenim sensin.

Yüzünü her gördüğümde "evinden ayrılmış kar tanesi gibi mutlu eden kızı bırakma" diyorum, herkes gibi yok olmasın. Zaten kalbimiz koca bir mezarlık olmuş, yok olan yok olana.

Yok olma.