En son kimin için iyi dilek diledik. Ya da duamızın içinde en son kendimiz ve ailemizden başka kimin içinde yer verdik. Hafızalarınızı biraz zorlamanızı istiyorum. Gerçekten düşünün bakalım, bu konuda cimri miyiz, yoksa cömert mi?

Sanırım bir çoğunuz şuan ‘acaba ben en son kimin için dua etmiştim’ veya hangi tanıdığım için, tamamen samimi duygularla iyi niyette bulunmuştum diye kendini sorgulamaya koyuldu bile.

Maalesef kendi kendimize verdiğimiz bu cevapların birçoğunda ‘hiç kimseye’ yanıtını duyar gibiyim. Ne kadar ironik değil mi? Karşılığında hiçbir bedel ödemesek de dualarımızda bile cimri davranıyoruz işte.

Sanıyoruz ki tanıdığımız birisi olsun olmasın duamızda yer verirsek incilerimiz eksilebilir. Bir bilsek ki; tam tersi gönül dünyamız zenginleşir. Hem sen mi veriyorsun ki, eksilmesinden korkuyorsun?

Ne kadar vahim bir haldeyiz değil mi? O kadar ki; kendimizin ne halde olduğumuzun bile farkında değiliz. Hep bir isteme halindeyiz. Hep bana bana…

Kaçımız kendisi için istemiş olduğundan, bir başka insan için istiyor ki? İster maddi olsun, ister manevi; fark etmiyor. Değil fiilen vermek, dualarımızda bile temennide bulunmaktan korkuyoruz. Peki, bizi korkutan nedir bu kadar? "Ya onun olur da benim olmazsa" düşüncesi mi?

Oysa hadis-i şeriflerde bile bize kendimiz dışında bir başkası için dua etmemizin faziletleri öğretilmiyor mu?

Kim bilir belki de bizler de başka insanların duasında oluruz. Olmuşuzdur belki de. Belki de karşımıza çıkan olumlu fırsatların bazılarında onların duaları vardır. Bunu bilebilir miyiz?

Bu insanın kulağına hoş geliyor değil mi? Sizi tanımasa bile, sizin için dua eden birilerinin olduğu bilmek. Manevi olarak rahatlamaya başlıyorsunuz… Eee o zaman... Sizler dua etmek için neyi bekliyorsunuz?

Ne güzeldir dua etmek. Sınırsızca, acaba çok mu istedim diye düşünmeden istemek. "Beni duyan benden sıkılır mı" ikileminde kalmadan, içini dökebilmek. Ne için, kimin için etmek istersen iste; bilirsin ki bir süresi, bir miktarı yoktur. "Kulum benden istesin" diyor Yüce Rabbim..

O zaman isteyelim. İyiyi, güzeli ve hayırlısını isteyelim.. Kendimiz için değil sadece bütün insanlık için isteyelim.. Bu günlerde buna o kadar çok ihtiyacımız var ki!