Unutuyorum gidenim. Beni, bizi, sevişini, sarılışını. Senle yaşamadığım her şeyi unutuyorum, atıyorum (b)iz çöplüğüne, bir daha kullanmamak üzere. Bir seni hatırlamak için, seni unutmaya çalışarak.

Kendimi unutuyorum, kendimde. Bizi, sevişini, sarılışını. Unutuyorum, kalbimden terk edişlerini izleyerek, sen hariç. Hatırlamak için kaleme kağıda sarılıyorum, yok olmasın olmayışın diyerek. Olmayışını kaybetmekten korkarak yaşıyorum. Kaybedişimi seviyorum, kazanan sen olduğun için. Yokluğun geçiyor gözümün önünden, kaybedişime ödül olarak.Sen kaybedeniyim artık, kayboldum.

Bizi unutuyorum hayalini kurduğum sizde. Sevişini, sarılışını. Tek tek kaybediyorum umutlarımı, hayallerimi. Hayal kuramayan bir kaybedenim artık, kaybedenler diyarında (yokluğunu) kazanan. Biz olmayı bilmeden bize aşık, kokunu bilmeden kokuna hasret.

Sevişini unutuyorum, bir kez bile seviyorum dememene rağmen. Sarılışını. Sen tarafından sevilmenin nasıl olduğunu bilmeden, sevişinden uzaklaşıyorum. Yine aynı yere, yine biz çöplüğüne.

Sarılışını unutuyorum, kokuna hasret iken. Kısacık bir sarılmana her şeyi değişebilecekken tüm bunları bilmemene sövüyorum içimden, sarılmana hasret yatıyorum sensizliğe doğru. Seni özlüyorum, sensizliğe sarılarak.

Bir seni unutamıyorum, bir seni atamıyorum kalbimin sağ tarafından. Artık bizden seni çıkarsan yokluğun kalır; ben kalmadım çünkü.