Gece tüm sessizliğine büründüğü anda

Kaplıyor ruhumu hüzün acımasızca

Ortaya çıkıyor bir bir unutmak istediklerim

Ve adeta yangın yeri şimdi yüreğim

Yaşanmışlar yaşanacaklar deyip düşünürken

Kayboluyorum ruhumun derinliklerinde

Bu kaçıncı gece dost anlatsana

Kaç gece eskittim o acı hatıralar uğruna

Şimdi ruhum tutsak huzur nerdeyse hiç yok

Yetmez mi bunca gözyaşı bunca hüzün

Ve artık gelsene kaybettiğim huzur bugün

Artık kelimeler yetmiyor değişken hallerime

Dua dua yalvarmak düşüyor yaralı gönlüme

Ve sadece dua merhem olur yüreğime...