Söyleyelim her hikmeti akılla izah edip,

Merhameti sadece sözlükte aramadan,

Haysiyeti derdeste karanlığa hapsedip,

Firavun aynasında saçımızı taramadan...

İdrak ile pençeleşen nefsim,

Tefekkürle inleyen kalbim,

Veciz sözlere hasret dilim,

Vicdanımın dar sokaklarındayım...

Kalbe açılan karanlık dehlizler,

Başı boş dolaşan perişan hücreler,

Diz boyunu aşan cürümler,

Gönlümün derinliklerine indim...

Ben ne kadar boşa kürek çekmişim,

Gülistana giderken dikenli yola girmişim,

Heyhat! Kendimi kaptan zannetmişim,

Şaştım kaldım kendi halime...

Günahına ağlayan göz yaşları,

İçini döken ak satırları,

Hizmete koşan dinç ayakları,

Yeniden koşmaya karar kıldım...