Her geçen gün suç oranının arttığı dünyamızda ailelerin bundaki payının ne kadar büyük olduğu unutulmamalı. Günümüz dünyasında ebeveynlerin çocuklarının iyi birer insan olarak yetişmesinden önce, iyi bir üniversite mezunu, iyi bir kariyer sahibi, çok para kazanan insanlar olması için yaptıkları baskıya dayanamayan gençler, kendilerini kanıtlamak için başka yollar aramaya başlıyor. Bu arayış genelde suça yönelim ile sonuçlanıyor.

Bu yönelimin sonrasında uyuşturucu madde bağımlılıkarı ile kendilerine sığınacak bir liman bulmak bu gençler için hiç de zor olmuyor. Bir süre sonra bu limanlarda yetersiz gelince daha fazlasının peşine düştüklerinde, onları geri döndürmek artık gitgide imkansızlaşıyor. Aileler ise çocuklarının karne notlarından daha fazlasını düşünmedikleri için bunların hiçbirini fark edemiyor ve aslında bilmeden çocuklarını bu büyük boşluğa itiyorlar.

Halbuki aileler çocuklarının karnelerinden önce gözlerinin içine baksa, onların nasıl bir ruh hali içinde olduklarını, kızlarının depresyona girip buldukları en kolay çıkış bileti olarak kocaya kaçma yolunu mu seçeceklerini veya oğullarının baskılar yüzünden ailesinden kopup bireysel bağımsızlığının peşine mi düşeceklerini anlayacaklar. İşte o zaman aileler için çocuklarını içine düştükleri bu büyük boşluktan çıkarma hususunda bir fırsat doğacaktır. Anne babaların aşırı otoriter olmak yerine çocuklarına daha fazla sevgi ve şefkatle yaklaşan ebeveynler olması halinde daha sağlıklı, topluma daha faydalı gençler yetiştirmek mümkün olacaktır.