Aşağıdaki örnekte yer alan yazı yıllar öncesinde ilkokul 2. sınıfta yazdığım bir kompozisyon. Sınıf ortasında okuduğum zaman, öğretmen ve arkadaşlarım tarafından pek tutulmamış olsa da paylaşmak istediğim bir kompozisyon...

Yazım hataları düzeltilmemiş, parantez içindeki notlar şimdiki ben tarafından eklenmiştir.

KONU: Çevremizde neler görüyoruz?

Ben çevremde çok şey görürüm. Yaşasın çevremiz. Çevremiz olmasaydı hiçbir şey göremezdik bence. O zaman Ufuk'u da göremezdik. Ufuk benim en iyi arkadaşım. Ufuk neler yazdı defterine bakıyorum. Öğretmenimiz hep arkadaşınızın defterine bakmayın der, ama şu anda bakmam lazım çünkü benim çevremde Ufuk'un defteri var. Ufuk benim arkadaşımdır. Ufuk salak değildir. Çünkü arkadaşımıza salak demek ayıptır. ayıp olmasa Ufuk'a salak diyebilirdik. Ama diyemedik. Bunun ayıp olduğunu Öğretmenimiz öğrettiydi. Öğretmenimiz bize hep öğretir. Ne güzel şeyler öğretir. Böyle bir Öğretmenimiz olmasaydı biz ne yapardık? Okula gelmezdik. Tabi o zaman hemen sevinmezdik hemen çok üzülürdük. ('çok' sözcüğü araya sonradan sıkıştırılmıştır) Öğretmenimiz bize "arkadaşlarınıza salak demek ayıptır" demişti. Ben de "o zaman aptal demek ayıp değildir" dedim. Öğretmenimiz hepsi aynı dedi. Ben de "bu bilgi hayatta ne isimize yarayacak" diye sordum. Öğretmenimiz "Bu konu burada kapanmıştır" dedi. Ama kapanmamıştı tabi. Ufuk defterine şunları yazmış: Ben çevremde neler görüyorum: Ağaçlar, evler, yollar, insanlar, kadınlar, kuşlar, taşlar, topraklar, kediler, köpekler, böcekler, bulutlar, annem. Gerçekten de Ufuk'un annesi hep çevresinde dolaşır. Sabah okula getirir, akşam eve götürür, derslerde de pencerenin önünde zıplayarak oğlunu görmeye çalışır. Bence çok komik. Kafası bir görünür, bir kaybolur. Yazın pencere açıkken silgiyle kafasını vurmaya çalışırız. Ama havada durmayıp hemen düştüğü için vurmak çok zordur. Yani bunların dışında Ufuk'un gördüğü ilginç bir şey yok. Çevremiz çok sıkıcı değil. Ben sanki görmüyorum ağaçları, evleri. Salak! Sana demedim, bu sayılmaz, ağaçlara dedim. Ben çevremde hep değişik şeyler görürüm. Mesela geçen gün çevremde bir tane tavuk adam gördüm. Tabi hemen arkadaş olduk. Çok ilginçti. Ufuk'a anlattım ama Ufuk inanmadı çünkü o benim anlattıklarımı hiç inanmaz, bunu nereden biliyorum çünkü uzaylılara da inanmamıştı. "Bir kere, dedi, tavuktan adam olsa o zaman horoz adam olurdu" çünkü tavuktan adam olmazmış horozdan olurmuş. Ben de ona hayatında kaç tane tavuk adam gördüğünü sordum. Hiç görmemiş tabi, ne konuşuyorsun o zaman? (Bu cümlenin sonundaki salak silinmiş, ama iyice bastırılarak yazılmış olsa gerek ki izi kalmış) Tavuk adam gerçekten var, iste söyle bir şey: (Burada tavuk adamın temsili bir resmi var) Tavuk adamla geçen hafta, banka sinemasında tanıştık. (Hala var mı bilmiyorum, bizim çocukluğumuzda bankalar, sinemalarda çocuklar için çizgi filmler falan gösterirlerdi) İçerisi karanlık olduğu için diğer çocuklar onu göremediler tabi (Yalan!) Tavuk adam harika bir insan. Diğer büyükler gibi insanin canini sikmiyor. Benim en iyi arkadaşım. Ufuk için salak dedi. ayıp da olmamış oldu, çünkü o Ufuk'un arkadaşı değil. Tavuk adam çok güçlü, herkesi dövebilir. bu herkese, çevremde gördüğüm herkes dahil, bilmem anlatabildim mi? Bana dedi ki, "Eğer sana sinirlenen bir öğretmenin falan varsa, gelip onun kafasını kırayım, bacaklarını da koparmam elbette mümkün" dedi. Ben de ona "Teşekkür ederim, ama bana sinirlenen bir öğretmenim yok, öğretmenim beni çok sever bence, ben de onu severim. Onun bacaklarını ikiye ayırıp kafasını gaganla ezmene hiç gerek yok!" Böylece iş tatlıya bağlanmış oldu, ama tavuk adam "sen gene de bir şey olursa haber ver, anında gelirim." dedi. Ben de haber vereceğime söz verdim. Şimdi bir şey olursa ve ben haber vermezsem tavuk adama karşı çok ayıp olur. Çevremizi tavuk adamla birlikte gördüm. Ona Marstan gelen taşlarımı gösterdim, o da bana çokoprens ağaçlarını gösterdi. O kadar çok ki. Hepsinin ortasını açıp çikolatasını yalıyorsunuz, bisküvisini hiç yemiyorsunuz. Ufuk bunlara da inanmıyor. Bana dedi ki "Sen şimdi tavuk adamın uçtuğunu da iddia edersin" dedi. Ben de tabi hemen, tavuklar uçar mı be, biz burada güvercin adamdan bahsetmiyoruz herhalde dedim. Böyle bir laf ettiği için ona salak demedim çünkü o benim arkadaşım. Ufuk, o zaman niye getirmiyorsun okula, bizi de tanıştır dedi. Yok ki gelsin dedi. Ama tavuk adam her gün lunaparka gittiği için okula gelecek vakti yok. Ayrıca kendisinden yok diye bahsedildiğini duyarsa Ufuk'a çok sinirlenir. Bu ona inanmayan başkaları içinde geçerli olur. O zaman yumurtasını getir dedi. Sanki tavuk adam bütün gün aptal aptal ortalıkta dolaşıp yumurtluyor. Tavuklarla tavuk adamları birbirine karıştırmamalıyız. Çünkü hangisini kesemeyiz. (Birbirine karıştırırsak hangisini keseceğimizi bilemeyiz demek istiyor) Çevremizde neler gördük? Ufuk gibi biz de çevremizde kuş gördük, ama biz gittik konuştuk. Göç eden kuşlar artık havalar ısınmaya başladığı için geri dönüyorlar. Onlara keşke dönmeseydiniz, çünkü havalar gene soğuyacak dedim. Onlar da bana belki bu yıl soğumaz bir umut dediler. Yaz bitmezse gerçekten çok iyi olur. Çünkü yaz bitince okullar açılır. Ama yaz tatilindeyken çevremde okulu görmüyorum. Tabi hemen okulumu özlüyorum. En çok da öğretmenimi özlüyorum. Yararlandığımız kaynaklar: Çevremiz, büyüklerimiz, Öğretmenimiz, tavuk adam. (Son olarak bir ekleme yapmak istiyorum: Ufuk bir salaktır!!!)