İsimden Öte Candan İçeri

İçinde adın geçmiyorsa

Her cümle bir öncekinden farksızdır.

Her şiir bir öncekinin tekrarı,

Ve her zaman küflüdür takvim yaprakları.

İçinde adın geçmiyorsa...

Bu yüzdendir ki

Her cümleye seninle başlar

Her şiiri sana sunar

Ve her takvim yaprağını adınla ıslatırım.

Fersah fersah öteden seslenirim

Leyla, derim

Mecnun dikilir kapıma

Çatar kaşlarını hesap sorar

Şirin, derim

Ferhat alnındaki kanla bakar yüzüme

Ve o vakit Elif derim.

Elif!

Kendi suretim yansır duvara

Yaslarım göğsümü bir koca dağa

Haykırırım avazım çıktığı kadar.

Ve çatlar taze tomurcuk dalında

Yeşile bürünür sonsuz kırlar

Alnı akıtmalı bir küheylan diz çöker önümde

Ben susarım içim haykırır;

Elif!

Elif!

Elif!

Diye...

 

"Dipnot: Türkü ile tüketiniz"