Her yazdığımdan,

Benim adıma bir mana çıkarma.

Madem okuyorsun,

Herkes adına okumayı tamamla.

Şiir anlayışın yarım yamalaksa,

Boşuna beni yorma.

Yarınki şiirimde öleceğim,

Gel de cenaze merasimimi sen tamamla!

Kimi zaman ansızın yorulur insan,

Hayatı gözyaşında defnedecek kadar.

Kirpiklerimi yüreğime batırıp,

Tablolar çizdim yüzüme,

Yaşamın hüzünlü renklerinden.

Adına şiir dediğim.

Tebessümlerden perdeler dikip,

Kat kat yorganlar örttüm,

Ayazda kalmış ömrümün üstüne.

Âdem KOÇAKER

Kalemin Secdesi