Sen iyi gelmeyeceksin bana, gelişlerin hep kötü. Acı rüzgarların umut elbiselerimi paramparça ediyor saçlarını her savuruşunda. Gururumla aynı şeyi söylüyor bakışların, ikinizin de söylediği tek şey; "unutmalısın!". Zaman onca büyük aşkı yenmişken, benim aşkıma ilişmiyor, bilmiyorum, belki cesareti yok, belki de biliyor beni bu aşk kadar hiçbir şeyin yaşlandıramayacağını. Ve bu aşk seni unuttuğum nadir birkaç saniyeyi de toplayıp yılları deviriyor, her devirişinde daha güçlü. Korkuyorum, kalbimi delirtti, aklıma da saldıracak.

Uykumu alıyorsun her gece, sabah ezanını duymadığım günüm yok. Gözümün altındaki torbalar da senin gamzelerin kadar güzel durmuyor, halbuki ikisi de bir sağlıksızlık. Aşk kelimelerini rafa kaldırdığım şiirlerimi hatırlıyorum, insanların acılarını anlatırken bir anda kendi acımda bu denli boğuluşum garip geliyor bana. O olmazsa insanlar acı çekmeye devam etsin diyorum sencilce.