Yanan gözlerin, kulaklara verdiği vızıltı,

Yalnızlığın kalplere verdiği acı,

Sesinin duyulmaması,

Ve bunun verdiği acımasızlığı.

Bağırırsın acı içinde,

Sesinin içindeki yalnızlık hissi.

Sözlerindeki dolgun kalp kırıklarıyla,

Boğuşursun...

Hayatın verdiği ekşi tat,

Yaşamın olduğuna ikna olmak,

Ne kadar da acı,

Ne kadar da utangaç...

Yaşama doğru adım atan,

Küçük bir kız gibi,

İstekli ve şanslı sayılırsın.

Şehvetli bir yaşam,

Yalvarır ışık için...

Işığın girmediği yerlerde,

Sonsuza kadar yalnızsın.

Ve gözünü kapadığında,

Toprak ruhunu okşasın.