İnsan kalemi eline aldığında satır satır yazıyor ve o kalemle sayfa sayfa çizim yapıyorsa, bundan daha güzel şükür sebebi olur mu ki? Bazı insanların zaaf noktası çizim, bazılarının ise yazı. Hem yazabilmek hem çizebilmek ise büyük bir şans, büyük bir lütuf. Çizerken verilen emek, her bir noktasını ayrı ayrı inceleyerek çizmek, o çizimi renklendirirken o renklerin ahenkleriyle içine sığmak bilmeyen o huzur...

Sahi ne güzel renkler görüyor gözlerimiz. Ne muazzam ne muhteşem renkler. Çizim insanın ufkunu genişletiyor. İnsan yazı yazdığında bir cümle içinde belki beş belki on kelime kullanıyor, "Cümleyi ne yazsam da güzelleştirsem?" diye cebelleşip duruyor ve o bir cümlenin güzel olması için çabalıyor.

Kimi insanlar ise kimseye söyleyemediklerini kelimelere döküp satır satır yazıyor. Rahatlatıyor. Çok fazla ferahlatıyor. Çok büyük bir şükür sebebi. Rabbimin en zarif hediyesi. Her daim yazabilmek ve çizebilmek adına..

Hem yazar hem çizer :)