Eskidi geçen zaman..

Kimi yüreğinde gam, kimi elinde toz duman..

Hayat herkese atar tokadını ses edemez, ancak bekler insan... Yüreğimin yıkık duvarlarında bulduğum bir parça yaşam gayesini şimdi bir eskiciye yok pahasına sattım..

Döndüm kendime kızdım, onca kalp kırdım belki sonradan kırdığım yerden kırıldım. Neşe namına herşeyi çocukluk yıllarımda top niyetine oynadığım teneke kutularda, meyvesini toplamak için tırmandığım ağaç dallarında, yaramazlıktan sonra annemin bana 'terlik geliyor' demesinde bıraktım.. Onlarca yıl geçti oysa ve ben hiçbirini unutmadım..

Yine de beni mutlu edecek her şeyi bir cami avlusuna terk ettim. Binlerce kez aradı gözlerim; sonu hep sonsuzluğa dikilen göz bebeklerimden akan birkaç damla yaşla bitti. Ufka doğru yöneldi bedenim; ne zaman ileriye bakmak istesem eskiciye sattığım her şeyi önüme geri getirdim.

Ömrüm.. Yıllardır spazmlarla boğuşan kalbimi avutmakla geçti ve her defasında uzatılan elleri tutmaya geç kaldım. Aslında değer bilmeyen biri değildim veya kendimi hep böyle bildim. Geriye dönüp bakmaya ne cesaretim var, ne mecalim. Herşeyi o eskiciye sattım ve gittim. Tüm cümlelerimin parantez içlerinde bıraktığım o güzel günlerimi şimdi hayatımın sonuna dipnotlarla yazıyorum. Nihai sona az kalmıştı benim için ve ben hiçbir zaman beynimden çıkmayan şeyleri düşünerek, tekrar tekrar çektim sigaramın dumanını. Hayallerimin satır başlarında bıraktım göremediğim aydınlık günleri, ölümün kaldırım taşlarında oturdum, geçen saatleri saydım.. Tek tek hatırladım yeni baştan her şeyi. Öğrendim..!

Ne eskici alabildi benden kötü olan her şeyi ne de ben bir bavula koyup kaldırabildim hiçbir şeyi.. Ve hiç kimse 'unuttum' diyerek kandırmamalı kendini çünkü gitmez, bitmez ve sonu gelmez. Hayat bu ya en kötüsü bile unutulmaz. Kendi hudutlarım içinde kendi yaptığım denizde boğuluyorum şimdi ve bunu kimse bilmez..

İnsan her şekilde mutlu görünür de halbuki bu hep yalandır ya hani.. Bunu herkes bilir de bile isteye mutlu olduklarına dair hayatları boyunca kandırırlar ya kendini... Sebebi yaşamak, hayatta kalabilmek içindi... Düşündüm durdum hep şimdi nerde bu eskici..?

Kayip giden eski olan neyim varsa geri vermeli..

Vermeli kaybettiğim düşleri, gülüşleri..