Hep umutla bekledik baharı... Umudumuz öyle kuvvetliydi ki baharın geleceğine kuşkusuz inanmıştık ve inanmaktayız. Ama her rahmetin başında bir zahmeti vardır, baharın da zahmeti kıştı, kardı, borandı... Evet, baharı beklerken kış ile karşı karşıya kaldık. Rüzgar hiç öyle muhalif esmemişti memleketimin gül kokan ovalarında, dağlarında, tepelerinde... Öyle bir rüzgar ki damardaki kanı dondururcasına ve insafsızca esiyor... Biz bahar ülkesinin çocuklarıyız. Bahar ülkesinin hiç bahar yaşamamış çocukları… Hele bir de ufukta Mart göründü mü! Ümidimiz heyecana döner ve “Bu sefer tamam” deriz… Ama kucaklamak için ellerimizi açtığımızda illaki soğuk bir rüzgar eser, yüzlerdeki gülümsemeyi, sevincin göz yaşlarını, damarlardaki kanı donduran soğuk bir rüzgar… İçimizin derinliklerine işleyen, ümitleri sarsan, umut filizlerini dona tutulma korkusuyla karşı karşıya getiren soğuk bir rüzgar… Eser, hem de delicesine, hesapsız, mizansız eser, hesaptan ve kuraldan nasibini almamış haliyle eser, içimizdeki iyiye dair ne varsa hepsini alıp gideceğini sanırız, sarsılırız. Bir kabz halini alır halimiz, boynumuzu büker. Baharın geleceğine dair ümidimizi bir kez daha yenileme azmine gireriz. Kırılan umut yapraklarını, güven çiceklerini, gönlün evini onarmaya koyuluruz…

Baharla gelecek olan yağmur tanelerinden önce gözlerimizde yağmurlar yağdırırız umuda ve ümide dair... Gönlümüz kırık, ufkumuz dağınık, dimağımız ise bi' meçhule kilitlenmiş kalır... Toparlanma emareleri gösterdiğimiz anlarda da şimşekler çakar ufuklarımızda. Ardından da gök gürültüsü ile bir karanlık çöreklenir aydın dimağlarımızda. Umudumuza dair ne varsa hepsini erteleriz. Bu, yerini bahara bırakmak istemeyen kışın hamlesidir.

Biz bahar ülkesinin çocukları ise, bu hamle karşısında baharı bekleme azminden hiç vazgeçmemeye çabalar, bir kez daha kırılır, bir kez daha öteleriz hayallerimizi. Umut olarak baktığımız yağmurdan da bihaber yaşamaya başlarız. Kırılan güven fidelerini, gönül ülkesinin konaklarını, aşkın umutlarını bahara hazırlamaya çalışırız, içimizde hafakanlar yaşaya yaşaya… Biz inanırız, bir gün bahar gelecektir. Biz biliriz ki bu gecenin vardır sabahı, bu kışın vardır bir baharı... Biz umutlarımızı tazeler, kırılan güven fidelerinin yerine yeni fideler diker, yeniden gönül konakları yaparız. Ve bahar geldiğinde onların hazır olacağına olan inancımızı hiç kaybetmeyiz…