Kelimeler kifayetsiz kalır bazen…

Gözler ise hafif nemli.

Zordur atlatmak biten bazı şeyleri.

Bilirsin ellerin sahipsiz, kalbin ritimsiz kalacak.

Üşüsen de ısıtan olmayacak.

Üstelik geçtiğin bazı sokaklar, dinlediğin bazı şarkılar onu hatırlatacak.

Kendine küseceksin bir süre, sonra herkese.

Başkaları suçlanacak.

Karanlığın her zerresinde ruhunla karşılaşacaksın,

Köşeye çekilmiş kıvranırken gözyaşlarıyla kurtarmaya çalışacaksın,

Onun kalbine müebbet yemiş ruhunu…

Unutmak bile istemedğin kokusunu gün gelecek hatırlamayacaksın.

Öyle işte yarım kalacaksın...