Anlatsana şimdi kirpik uçlarımdan dökülen yağmurların kaç tanesini hak ettin? Kaç tanesi dokundu yüreğine? Kaldırımlar diyorum bizsiz ne de sessiz. Umutlarımızın nefesi tükenmiş, hayallerimizin üzeri açılmış.  Ne sakıncalı bir felakettir biriktirdiğimiz umutlarımızı yitirmemiz. Ne sakıncalıdır yüreğinin küllerini yok etmek.

Bir fırtına lazım şimdi varlığıma yokluğunu anlatacak, bir de sessiz sokaklarda çınlayan sela sesi varlığımı yokluğuna kavuşturacak. Belki çukurları yoktur yüzümün ama kalbimdeki çukurların haddi hesabı yok. Sevdamı sığdıramıyorum bu bedene, bu yüreğe, bu dünyaya. Kolay mı sanıyorsun hatıraları görmezden gelmek, her gece sana kavuşma umuduyla uyanmak. "Her gecenin bir sabahı her kışın bir baharı vardır." demişler. Acılarımı, sevinçlerimi, hüzünlerimi, umutlarımı, yitirdiklerimi koydum önüme. Tek eksiğim biraz kokun, biraz sesin, biraz gözlerin...