21. yüzyılın en büyük siyasi hareketi olarak kabul edilen ve halkın özgürlük, demokrasi, hak arayışını birlikte sürdürdüğü olayın adıdır Arap Baharı. Arap coğrafyasının en büyük siyasi hareketidir. Selam olsun özgürlük mücadelesi veren Arap halkına, selam olsun hak arayışına geçen halklara. Kendi imkanlarım ve bilgilerim dahilinde Arap Baharını sizle konuşacağım.

Peki neydi bu Arap Baharı, nasıl oldu da halk artık yeter deyip sokağa döküldü? Sokağa döküldüler, çünkü Arap Baharını yaşayan ülkelerin çoğunda işsizlik, siyasi yozlaşma, düşüncenin yasak olması, enflasyon değerlerinin yüksek olması, yolsuzluklar, ifade özgürlüğünün olmaması gibi daha birçok neden vardı ve Tunuslu Muhammed Buazizi bunlara dayanamayıp kendini yakarak protesto etti ve bunun akabinde Arap ülkeleri domino etkisi yaşayarak başkaldırış ve özgürlük baharını yaşamak istediler. Peki hangi ülkeler bundan etkilendi ve ilk hangi ülke protestolara başladı?Az evvel belirtiğimiz gibi Tunuslu Muhammed ile Tunus başladı.

Tarih: 17 Aralık 2010

Ülke: Tunus

Muhammed’in kendini yakmasıyla ülkedeki büyük meydanlar savaş alanına döndü, kamu binaları işgal edildi, hükümet devrildi, devlet başkanı Zeynel Abidin Bin Ali ülkeyi terk etti. Tunus baharının acı sonucunda ise 250'den fazla insan hayatını kaybetti.

Tarih: 28 Aralık 2010

Yer: Cezayir

Büyük prostesto ve gösteriler yapıldı, 19 yıllık olağanüstü hal kaldırıldı, çoğu genç olmak üzere birçok insan yaralandı ve gözaltına alındı.

Bir başka ülke;

Tarih: 14 Ocak 2011

Yer: Ürdün

Gösterilere az da olsa kulak tıkamayan kral Abdullah bin Abdül Aziz, başbakan Rifai kabinesini dağıttı ve reform sözü verdi.

Bir diğer ülke;

Tarih: 17 Ocak 2011

Yer: Sudan

Protestolar sonuç verdi. Mevcut başkan Bashir 2015 seçimlerinde aday olmayacağını açıkladı.

Hak arayışında olan bir diğer ülke;

Tarih: 17 Ocak 2011

Yer: Umman

Umman Sultanı Kabus bin Seyd el Ebu Seyd ekonomik reform gerçekleştirdi, bazı başkan ve bakanların istifasını istedi ve Umman Meclisine yasama yetkisi verdi. Gösteriler sonuçlanınca halk meydanlardan dağılmaya başladı.

18 Ocak 2011, Yemen

Ülke genelinde gösteriler ve protestolar gerçekleşti, devlet başkanı Salih dokunulmazlık şartı ile istifa etti.

Demokrasi mücadelesi halen devam eden ülke;

Tarih: 25 Ocak 2011

Yer: Mısır

Hüsnü Mübarek ve Ahmet Şefik gösterilere dayanamayıp istifa ettiler. Parlamento dağıtıldı, iktidar partisi dağıtıldı, silahlı kuvvetler yönetime geçici süreliğine el koydu. Seçim oldu, reis adaylarından Muhammed Mursi ikinci turda başkan seçildi. Ekonomik düzelme, reform ve güçlü Mısır politikasını yapamadan Mısır Silahlı Kuvvetleri yönetime tekrar el koydu ve darbe gerçekleşti. Seçilmiş bir cumhurbaşkanı tutuklandı, devrim lekelendi, gösteriler daha da şiddetlendi ve bir nevi katliamlar yaşandı. Adeviye Meydanında insanlar üzerine ateş açıldı, binlerce kişi olaylarda öldü, ibadet esnasında ölümler gerçekleşti ve Mısır demokrasi tarihine iyi bir isim bırakmadı. Silahlı kuvvetler başkanı Sisi darbe sonrası seçiminde %47 oranındaki katılımla %96 oy olarak yeni devlet başkanı seçildi. Bu arada diktatör Mübarek serbest bırakıldı ama seçilmiş cumhurbaşkanı Mursi vatana ihanetle suçlandı ve halen yargılanıyor. Mısır’da halen binlerce ölüm olmasına rağmen gösteriler devam ediyor ve demokrasi arayışı gösterilerle kendini gösteriyor.

Ve en çok yara alan ülke;

Tarih: 26 Ocak 2011

Yer: Suriye

Suriye’deki olaylar ilk olarak Dera kentinde 15 Mart 2011 de başlamıştır. Babası gibi diktatör olan devlet başkanı Esed’e karşı protestolar güçlenmiş, devlet binaları işgal edilmiştir. Esed gösterilerde sert müdahale yapınca ve ölü sayısı artınca, katliamlar hız kazanınca muhalefet ve halk Özgür Suriye Ordusu kurarak ülkeyi iç savaşa sürüklemişlerdir. Bunun yanı sıra Esed BM'nin de kabul ettiği ve doğruladığı kimyasal silah kullanarak halkına katliam yapmayı devam etti. Ülkeyi esir alan korku ve ölümlerden dolayı halk ülkeden kaçmaya başlamıştır. Çoğu komşu ülke olmak üzere milyonlarca Suriyeli mülteci vardır, iç savaş devam etmekte ve her iki grup da ekonomik ve siyasi yardım almaktalar. Suriye savaşını kazanan kim peki? Tabi ki silah tüccarları.

Arap Baharı, Bahreyn, Fas, Kuveyt, Sudan, Arabistan, Cibuti, Irak vs. birçok ülkede küçük çaplı da olsa gösteri ve protestolar olmuştur. Birçok diktatör lider reform sözü vermiş ve reform yapmışlardır. Binlerce ölüm gerçekleşti, işkenceler hız kazandı, ve halen vahşet ölüm devam etmekte Arap coğrafyasında. Öyle ya da böyle hak arayışı, eşitlik arayışı, demokrasi, özgürlük ve daha iyi bir yaşam hayatı isteyen bütün halklara selam olsun. Mısır ve Suriye en büyük etkiyi yaşadı ve yaşamaya devam ediyorlar. Biz gözlemleyerek konuşuyoruz, tek istediğimiz demokrasi kazansın, ölümler sonlansın ve ülkeler bölünmesin. Son olarak herkes bir kez daha bilmeli ki Arap Baharı kimseye mal edilmemeli, baharı yaşamak için binlerce insan hayatını feda etti. Nice demokrasi, özgürlük baharlarının yaşanması dileğiyle. Bir sonraki yazımızda "Baharı yaşayan ülke" analizleri yapacağız, şimdiden iyi okumalar. Saygılarımla...