Bedeninde hızla ölmeyi bekleyen bir yaşam vardı o andan itibaren. Genç kadın bütün aşkını, bütün sevgisini, hislerini ve artık hissedemediklerini çok derinlere gömmüştü. Nasıl yapmıştı divane gibi sevdiği aşığı bunu O'na. Zihninde dönen tek soru buydu. Öfke...

[audio mp3="http://www.yazarcizer.net/wp-content/uploads/2015/01/Halil-Sezai-Galata.mp3"][/audio]

En kontrolsüz, en raydan çıkan ve tabi ki en baldan tatlı duygu. Bedenini ve ruhunu yerle bir eden buydu. Aslında sakin, tansiyonu biraz yüksek ama kan şekeri hızla düşen bir konuşmaydı başlarda. Gittikçe yükseldi sesler... Susmadı işte ikisi de. Susamışlarken öfkeye... "Def gibi gerildi" derler ya işte öyle. Birbilerine bu kadar kızgın, bu kadar öfkeliyken "aşk" nerede kalmış, kendisini nerede unutmuştu? Bilemediler... Çok yanlışın çok doğruyu götürdüğü bir andı her ikisi için de. Sonunda... Adam hızlıca kadına doğru yönelip belki de hayatı boyunca ödeyeceği bir bedelin altına imzasını, bir tokatla sevdiğinin yüzüne patlattı. O an... Zaman neye uğradığını şaşırdı sanki. Akrep yönünü değiştirebilseydi, keşke bir saniye öncesine gidebilselerdi. Hayatının en ağır "keşkesini" yaşadığının farkında mıydın be adam? Zafer mi kazandın? O tokadı aslında kendine attın.

Genç kadın kömür karası saçları arasında damlayan gözyaşlarını saklamaya çalışırken zamansız ve mekansız gibi oturuyordu koltuğun kenarında. Başını kaldırıp karşısındaki adama bakmak isterken ruhu bedeninden bağımsız çığlıklar savuruyordu: "Dokunma bana, git-git-git!"...

Birkaç zaman sonra...

Aynaya baktığında o çok aşık silüeti görmek için her gün Tanrı'ya yalvarıyordu genç kadın adeta. Gördü. Ama birkaç parça eksik ve kırık döküktü. Seviyorum dedi içinden. Bunu iç sesiyle söylemek tuhaf bir huzur verdi yüreğine. "Ben de hatalıydım, çok üzerine gittim, buna sebep biraz da benim" gibi peşpeşe cümleler sıralayıverdi kendince. Yine de bu cümleler yenilmedi. Bundan sonra ne olur ne biter diye düşünürken çalan zil neyin habercisiydi? Sevdiği adam karşısında duruyordu. "Özür dilerim- özür dilerim-özür dilerim!"... Affetti. Yani aşka yenildi.

İyi mi etti kötü mü? Zaman gösterir elbet. Fakat bir kere affeden hep affeder mi? Kader...