Lüzumsuzdu bu tını daha erken
Borçlu kalmadım hiçbir kabusa
Yok oldum uykularımda henüz yaşarken.
Son kez düşünmeliyim her şeyi
Son nefesimde çekmeliyim seni.
Bakışların sırma saçlı
Bakışların gür
Bakışların hükmümü gördüğü gün
Bütün uyanışlarım özgür
Korkuyorum neyin hazırlığı var.
Lüzumsuzdu bu tını
Burda herkes sağır,
Her yer dar
Son bakışımı saklayacaklar,
Kaderi tembihledim, gözlerimi sana bırakacaklar
Uçurum kenarında bahar,
Uçurum baharında bir çiçek gördüm.
Yıllar sonra ilk defa bu kadar kördüm.
Bu ne hukuk, zaman ziyan
Kalemimi kırdılar,
Yarıldım kasıklarımdan.
Yaşamak istiyordum uçurum kenarında.
Tutup kökünden fırlatarak tüm çiçekleri
Yaşamak kök salmaktır, ölüme dokunmadan
Yaşamak istiyordum,
Eski bir ip sararken boynumu,
Yaşamak istiyordum,
Tozlu bir ses dolarken ruhuma.
Ölümü yaşamak bile kar,
Kar ütopyalarımda hayat açtırmak,
Düşlerime yelken olmak
Gözlerimi kapatıp karanlığa akmak kar.
Uçurum kenarında yaşamak,
Muhtaç toprağa güneşe açmak.
Ah kurak mevsimlerin meyvesi; ahh yaşamak
Uçurum kenarına bir çiçek gömdüm,
Yıllar sonra ilk defa Sen varken öldüm.
Bu yazıya 2 yorum yapıldı.
Yıllar sonra ilk defa Sen varken öldüm.
Her zaman kafiyeden yanayım :) kalemine sağlık çok güzel bi şiir..
Hey Sen! Hadi yorum yap...
Cevap yazdığın kullanıcı: Fatih Emre