Duygular kabarırken,

Sahili döven dalgalar gibi yine sızlanmaya başladı içimdeki ses.

Bazen o kadar çok acı çektiğini düşünüyorum ki,

Yalnız kaldığın vakitlerde o kadar derinden ve yoğun yaşıyorum ki seni,

Saçlarıma ak olup düşüyorsun.

Seni o kadar iyi anlıyorum ki,

Adeta dost gibi, aşık gibi.

[audio mp3="http://www.yazarcizer.net/wp-content/uploads/2015/01/Leyla-ile-mecnun-duygusal-fon-müzi-i.mp3"][/audio]

Bazen göz yaşı olup süzüldüğünde yanaklarımdan,

Yüreğime binerken,

Hatta kelimeler olup dudaklarımdan çıkarken,

Acının kavurucu sıcaklığını hissettiğini,

Dertlerimi içime attığımı da biliyorum ki,

Kilitli olduğun duvarlarda yankılanıyor sesim.

Bazen kanatlarının sesini duyuyorum,

İçimde çırpındığını...

Yanlış yola girdiğimde hep aynı tepki,

Hep aynı telaş ve aynı korku.

Durmak bilmez dürtülerinle hep orada olduğunu hissettiriyorsun.

Bazen kocaman bir insan figürü gibi karşıma çıkarken dimdik,

Bazen çocuk görünüşünle beni şaşırtıyorsun.

Öfkelendiğim vakitlerde hep saklandığın o gizli köşeden dinmemi beklediğini,

Ardından var gücünle saldırdığını çok iyi biliyorum.

Tenhada pabucu yırtık üstü başı kirli bir insan görsen,

Adeta göğsümü delercesine verdiğin acıyı unutmuyorum.

Seni tanımak yıllarımı aldı.

Hala da tanımaya devam ediyorum.

Bildiğim bir şey var ki sen beni çoktan tanıdın.

"Bir beden bir ruh ve onun yansıması."

"Seni tanımlamanın en kısa yolu işte bu" .