Yürek telinin mızrabıdır dost

Sadık dostu değil miydi Veysel’i söyleten

Sineye vurdukça

Ezgiler, yedi iklim dört bucak

Aşığıyım

Ozanıyım

Ölçü ölçü, perde perde

Şeker şerbet dilinin.

[audio mp3="http://www.yazarcizer.net/wp-content/uploads/2015/01/Tayfun-Taliboglu-Seyyah-Olup-Su-Alemi-Gezerim.mp3"][/audio]

Ruhun iklimidir dost

Şita değmiş cana, Hızır Ayı rızkı veren

Kıraç gönül toprağında gonca güller bitiren

El verdi mi, hazan ağacı gibi gam döken, efkâr döken

Sahraya vakitsiz

Sahraya duasız yağmurlar düşüren.

Cennettir dostun bağrı

Gönül kapındır, yediliyi sekiz eden

Kevserden içtiğim bir yudum bade

Gerdanımda sekiz cennet birincisi Darü'l- Celal'den bir serme

Dostun kadar yaşar ömürsüz gönlün

Cennettir dostun bağrı

Başı da sonu da otuzludur ömrün.

Akşamı olmayan günlerimin şavkı,

Can dostum Öznur'a...