7 şubat Cumartesi,

Sevgili okurlar,

Ben buraya kendi yazdığım hikayeleri ve yaşadığım olayları yazacağım. Şimdi bir hikayenin başlangıcını yazacağım.

***

Karanlıktı. Hiçbir yeri göremiyordum. Yanlızdım. Etrafımdaki duvarlarda sarmaşıklar vardı. Sanki labirent gibi bir yerdeydim. Annemin ve babamın sesini hiçbir yerde duyamıyordum. Bağırışmalar işitiyordum. Oradaki kardeşim Derin idi. Derin yerde sızılıp kalmıştı.

Bir anda gözlerim açıldı. Evde olduğumu fark ettim. Evimizin yeşilimsi bir rengi vardır. Ön tarafta 6 penceresi olan bir evimiz var. Alt katta salon, mutfak, babamın çalışma odası var. Üst katta ise benim odam, Derin'in odası ve yatak odası var. Ben 11 yaşında ve yakında 12'ye gireceğim. Derin ise 5 yaşına yeni girmişti. Uyandığımda yüzüm, gözüm kan-ter içindeydi. Ne olduğunu bilmiyordum. Sadece rüyamdaki bir kısım yeri hatırlıyordum. Bu beni korkutuyordu. Saat 7'ydi. Annem kahvaltı hazırlıyor, babam yüzünü yıkıyordu.

Aşağı indiğinde annem "günaydın" dedi. Ben de aynı cevabı verdim. Derin'e baktım. Hala mışıl mışıl uyuyordu. Sesimi incelterek "Derin hadi kalk" dedim. Derin kalkmamakta direniyordu. Annem "boşver uyusun."dedi. Ben de yanından ayrıldım. Anneme gece gördüğüm rüyanın hatırladığım kısımlarını anlattım. Annem:

- Sorun değil. Böyle şeyleri yarına kalmaz unutursun. Derin de hala böyle şeyler görüyor. Ama bu çok olmaz.

Babam "Sevgiiii" diye annemi çağırdı. Bana da"Nehiiiiir" dedi. İkimiz de gittik. Annem "ne oldu İlker?" dedi. Derin'e baktığımızda terlemiş ateşi çıkmıştı. Annem ve babam onu hemen hastaneye götürdüler. Doktor bulaşıcı bir hastalık olduğunu hastanede kalması gerektiğini söyledi. Birden gözlerim karardı ve rüyamda gördüğüm şeyleri tekrar gördüm. Gözlerimi açtığımda hastanede yataklardan birinde uzanıyordum. Elime serum bağlıydı. Yanındaki yatakta Derin vardı. Derin rahatlamış görünüyordu. Annem ve babam uyandığımı gördüklerinde benim yanıma geldiler.

"Doktor Derin'e olan şeyleri söyledikten sonra bayıldın" dediler. "Eğer korktuysan korkma Derin iyi"dediler.

Aslında bunun Derin ile alakası yoktu. Sonra beni yanlız bıraktılar. Gözlerimi kapadığım anda yine aynı rüyayı gördüm. Bu tesadüf olamazdı. Annemi çağırdım. Yanıma gelince bütün olanları anlattım. Beni daha iyi bir hastaneye götürdüler. Hastanedeki doktorlar buna benzer bir hastalık olmadığını söylediler. Eve gittiğimizde yatakta 30 dakika kadar uyudum. Uyurken kızıl saçlı, kulaklarında sallanan küpeler, her tarafında altın takılı bir kadın gördüm. Kadın bana seslendi. Bulutların üstüydü sanki. Sağ elini omzuma koydu. Sol eliyle de ilerdeki büyük bir labirenti işaret etti. Anlatmaya başladı:

...

Devam edecek!

Beni takip edin!