Hep eksik, hep yarım bir yanımız,

Hep ağlamaklı, hep korkak,

Daldıkça daha derine,

Prangalar vurulur ayaklarımıza,

Kelepçeler ellerimizde,

Öyle bir ceza ki,

Süresi yok, sonu yok..

Eksik işte bir yanımız,

Eksildikçe çıkmaza düşer yollarımız,

Kendi mahpushanemizde,

Zindandayız çoktandır,

Her kanat çırpışımızda,

Bir kilit daha vurulur üzerimize,

Ne kaçıp kurtulmak için açık bir kapı bulursunuz,

Ne de kalmak için önemli bir sebep,

Sonunda hep bir yanınız eksik kalır.

Bedeniniz buna razı olur da,

Ruhunuz çoktan kuş olup uçmuştur..