Nasıl anlatılır, nereden başlanır bu kez hiç bilmiyorum. Kelimeler belki iyi gelir, noktalarım belki son verir bu sızıya. Günlerdir tarifi mümkün olmayan sisli, isli, puslu bir yalnızlık var içimde. Ben doğduğumda bile bu kadar yalnız değildim herhalde. Yalnız içimde dedim ama bu cümle de fazlasıyla eksik. Öznesi paramparça, nesnesi çok uzaklarda, yüklemi çok fena.

İnsan hayatının her anında büyük bir yanılgı içinde aslında. "Ben herşeye hazırım, ben bu durumlara kendimi hazırladım, sinirlerim çelik gibi, yalnız da kalırım, hasretini de çekerim, sensiz de uyurum, sensiz de nefes alırım..." Kendimi kandırmışım. Olmuyo işte yapamıyorum. Başa gelince bambaşkaymış herşey. Şimdi okurken bu ne diyor, ne anlatıyor diyorsunuz belki de. Çok bir rahatsızlık vermek istemem inanın. Kendi kendime bir hikaye benimkisi. İçimi hiç bu kadar açmamıştım kelimelere. Yalnızlıktan olsa gerek. Gurbet ellerde hayat arkadaşını göreve göndermiş, henüz yeni evli, kendi halinde bir kadınım ben. Ve yaşadığım bu topraklarda kadın olduğum için her gün daha çok korkuyorum!!! 

Gittiğinden beri çay demleyemiyorum sevgilim. Çaydanlığa bakıp saatlerce ağlıyorum. Gün ağarana kadar uyuyamıyorum mesela. Her yer sen kokuyorsun ama ben az az nefes alıp kokun bitmesin istiyorum. Seni ne kadar çok sevdiğimi sen gidince bir kez daha anladım diye kızmalı mıyım kendime? Ben senin kıymetini her zaman biliyordum değil mi? Buzdolabındaki sebze, meyveler çürümek üzere. Şimdi doğru düzgün hiçbirşey yiyip içemiyorum desem çok mu kızarsın? Telefonda " ben iyiyim, heşey yolunda" diyorum ama inanma sen ya da inan; kötü hissetme kendini. Biraz kitap okuyayım, kafam dağılsın istiyorum. Seni düşünürken hep aynı satırları okuduğumun farkına dakikalar sonra varıyorum. Herkese "iyiyim" demekten çok sıkıldım sevdiğim. Hiç iyi değilim. 

Hadi gel cenneti getir bana. Bu arada salt özlemekle geçmiyor günler. İnsan hatalarıyla fazlasıyla muhattap olabiliyor yalnızken. Ben seni ve bizi çok üzmüşüm bazı zamanlar. Nerede yanlış yaptığımın farkına varmakla da meşgulum senin anlayacağın. Sana seni bir daha asla üzmeyeceğim de diyemiyorum ki. Hatalarla, birbirimizle yoğrula yoğrula bu yola devam istiyorum seninle. 

Bu satırlar sana yazılan bir mektup olsaydı sonuna ne yazardım bilemiyorum. Aklıma hiç kötü şeyler getirmek istemiyorum. Sağ salim şu kapıdan girdiğin günü görmek istiyorum. Kendime iyi bak, ben sana burada çok iyi bakıyorum.