Aç sesini sessizliğinin!
Kaybol derinlere doğru,
Uzat elini dipsiz benliğine.
Dünya küçüktür ya dıştan,
Sen bir dünyasın!
İçine dalmalısın!
Tüm yaralarına dokunmalı,
Kanlara bulanmalısın.
Çıktığında içinden,
Gurur duymalısın!
Kan zor çıkar, tüm bedeninde ise...
Güçlüsün!
Unutmamalısın!
Yarasız yazılmaz hiç bir şiir ve yarasız yaşanmaz böylesine asil!
Umudunla yıkanıp,
Göğe bırakacaksın acılarını.
Ve son bulacak hayallerin.
Bir anlık visal değiştirecek hayatını...
Siyahla beyazın da kanadığını,
Olmayan kanadın da acıyabildiğini görecek,
Düğümlenmiş sırları,
Damarda atan çığlıkları,
Kargaların zikrini,
Köpeklerin fikrini duyacaksın.
Ve son bulacak hayallerin.
Bir anlık visal değiştirecek tüm hayatını...
Şimdi aç sesini sessizliğinin!