Tut ki, bir hastane odasında

Yeniden doğduk.

Ağaçlar yeniden çiçeklendi.

Doğduğun gün kulağına fısıldanan ezanla

Yeniden Müslüman oldum.

İlk dişim çıkarken

Acısını sen çektin.

Tut ki emdiğim süt,

Attığın ilk adım,

İlk kelimelerimiz beraberdi.

Tut ki bir olduk,

Beni hala annem yıkarken

Gözüme kaçan sabun

Sensizlik kadar yakamaz canımı.

Ve okula başladığım ilk gün

Silgimi ortasından ısırıp

Bölüp yarısını sana verdim.

Tut ki, kalpli mektup kağıdına

Eğri büğrü harflerle

Adımı yazmışsın

Kalbim ilk defa

Evden kaçmaya çalışmış.

Tut ki ellerimi

Bana senden başka ihtimal kalmasın.

Kaybetmeye geldiğimiz şu dünyada

Bir de sana ağlamayayım.

Bak gözlerime, güzel bir şeye bakıyormuş gibi

Bir dakika da olsa insanlığımı hatırlayayım.

Ve merak etme

Kahvaltı için ekmek almaya, ben giderim

Çocuklar biraz daha uyusun.