Volkanlar patlarken yüreğimde susmak ne kadar da zor 

aynı şehirde yaşayıp onu görememek ne kadar da zor 

ellerini tutup sımsıkı sarılmak varken fotoğraflarıyla avunmak ne kadar da zor

her an telefona bakıp birşiyler yazar mı ümidiyle beklemek ne kadar da zor

Severken onu sevdiğini söyleyememek ne kadar da zor

sadece aşk istiyorum seni çok seviyorum diyememek ne kadar da zor

benimle bir geleceğin yok ama yine de sever misin beni diyememek ne kadar da zor

neden bu kadar korkuyorum ki ne olur söylesem yüreğimdekileri 

zor olan bunları söyleyememek mi yoksa vereceği cevabı duymak mı

yıkılırım hayır dersen güneşim batar karanlık olurum bahar mevsiminde kar yağar yüreğime 

çok üşürüm üşürüm ve ölürüm.