Geçip giderken hayat, süzülürken gözyaşların yanaklarından, sırf kokusunu özledin diye sızlarken burnun, düşüncelerin sığmazken kafanın içine, bedeninden taşarsa eğer öfken, dayanamayacağını hissettigin an at kendini bir sahile. Insanlardan uzak kal. Bir süre sahili izle. Martıları, dağları, gökyüzünü...

     Daha sonra kapat gözlerini, sadece dinle. Sessizliğin içindeki dalga seslerini hisset. Martıları anlamaya çalış. Bugüne kadar hayatına girenleri, gidenleri, gerine kalanlari düşün. "İyi bir adam mıyım?" diye sor kendine. Haline bak, hayatına bak. Şimdiye kadar neleri başardığını, nelerden kaçtığını hatırla. 

     Peşini bırakmayan kötü günlere bir kez daha küfret. Hayatına bir kez daha küfret. Kendine bir kez daha acı. Son kez olmayacağını ikimiz de biliyoruz. Bir sigara yak. Dumani gözüne kaçsın. Ağlamaya bahane arayan gözlerin de bunu bekliyor zaten. Derince bir nefes çek. Sızlayan burnunla beraber yumruklarını da sık. Geçecek de kendine, geçmeyeceğini bile bile geçecek de...