Şüphe

"Soğuk, çok soğuk" diye söylenmişti içinden. "Acaba arabaya geri dönüp otursam mı?" diye düşünürken ayakları onu anlamsız ve bilinçsizce meçhule götürüyordu. Aslında arabada oturup, biraz alkol alıp kafasını dinlemekti niyeti geldiği bu ıssız yerde nedense ama daha bir yudum bile almadan araçtan inmiş ve yürümeye başlamıştı soğuktan şikayet etmesine rağmen. Sonra söylenmekten bir an vazgeçip aniden durmuş ve geriye dönüp yürüdüğü patikaya bakmıştı. Zifiri karanlıkta arabasını seçmek istiyordu ki ne kadar uzaklaştığını anlayabilecekti. Ancak adımlarını bastığı yeri bile nerdeyse zor görürken simsiyah bir arabayı görebilme fikrinin saçma olduğunu düşünüp biraz daha yürümeye karar vermişti. Bu kararı onu nereye götürecekti ki? Ya çocukluktan beri karanlıktan korktuğu için kendisine oynamış olduğu bu cesaret konuluti yatro oyunu ile korkusunu yendiğine inanacıktı ya da soğuktan hasta olacaktı. Her ne kadar bu iki olasılığın farkında olsa da duyduğu ses hayatın ona gene farklı bir seçenekle geldiğini haber veriyordu. Tanıdık gelen bu ses arabasının motor sesinden başka bir şey değildi...